Po napisaniu wczorajszego wpisu od razu udałam się do pokoju wspólnego, żeby znaleźć Notta. Na szczęście w jego towarzystwie był tyko Zabini, a nie cała gromada Ślizgonów, jak to zwykle bywa. Trochę ich zdziwiło, kiedy się do nich dosiadłam, bo jak poprzednio wspominałam nie mam jakichś dobrych kontaktów z większością Ślizgonów i rzadko się do nich odzywam. (częściej zdarza mi się tylko rozmawiać z dziewczynami z mojego dormitorium,). Kiedy poprosiłam ich o pomoc w pracy domowej, to Blaise zaraz zaczął się sapać. Miał problem do tego, że ich zauważam dopiero, kiedy czegoś chcę i bla bla bla... Dziwi się, że z nim nie rozmawiam, skoro jest takim kretynem? Śmieszne. Na szczęście Teodor go uspokoił i w końcu razem się wzięliśmy do pisania mojego eseju. Starał się mi wytłumaczyć o co w tym wszystkim chodzi, ale za bardzo go nie słuchałam. Byłam zajęta rozglądaniem się po wszystkich chłopakach w pomieszczeniu i zastanawianiem, który z nich nie znalazł sobie jeszcze pary. Odpowiedź nadeszła dość szybko. Niespodziewanie podszedł do naszego stolika Kasjusz Warrington (!) i poprosił mnie "na słówko". Iiii... zaprosił na bal. Trochę mnie zamurowało, bo akurat najmniej się go spodziewałam. Kiedy mnie zapraszał, to tak słodko się uśmiechnął, że oczywiście zaraz zrobiłam się cała czerwona, Na pewno wyglądałam jak jakaś napalona idiotka, a przecież on mi się nawet nie podoba. (Moja miłość wybiera się na bal.z tą głupią krową Lavender. Załamka) Na szczęście już po wszystkim. Mam partnera na bal i dodatkowo odrobioną pracę domową z transmutacji. Teraz potrzebuję jedynie snu.
__________________________________________________________________________
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz